غزلی جدیددروصف مقام پدر

غزلی جدید در وصف مقام پدر

شاعر: حکمت اله ترکی

پدر دلسوز و خوب و مهربان بود

پدر    زیبا  گل  این   بوستان بود

پدر   در شادی  و غم  یار  ما  بود

پدر در جسم خانه همچوجان بود

به هنگام    بلا  و   رنج  و  سختی

پدر چون تکیه گاهی بی امان بود

اگر    غم‌های  عالم    در   دلم  بود

برای    درد   دل  او    همزبان  بود

وگر   از  صبر  او   خواهم   بگویم 

صبوریش  چو  دریا   بی کران بود

پدر  گل بود   و   با مهر  و وفا بود

 پدر  همچون بهاری  بی خزان بود

نه   تنها   او  به  خانه  باصفا   بود 

که  مردی   نیک  بین  دوستان بود

هم   او   مهمان نواز و  با سخاوت

هم   او بر جمع  یاران  میزبان بود 

ز     خوبی‌های   او هر   چه بگویم 

دلا   کم  گفته ام  او  به  ز  آن بود 

تو«حکمت» ذره‌ای گفتی زوصفش

پدر   چون    آفتاب   آسمان   بود

شعربرای فراق پدر

شعردرمقام پدر

آن کس که مرا مونس جان بود، پدر بود

آن کس که مرا روح و روان بود، پدر بود

آن کس که چو می‌رفت فرو خار به پایم

هر لحظه برایم نگران بود، پدر بود

آن کس که اگر شمع تنم سوختی از تب

پروانه صفت چرخ زنان بود، پدر بود

آن کس که چو شب آمدمی دیر به خانه

در کوچه و بازار دوان بود، پدر بود

آن کس که چو می‌کرد مرا حادثه‌ای رو

در شهر پی چاره آن بود، پدر بود

آن کس که پی تربیتم گاه نصیحت

شیرین سخن و نیک زبان بود، پدر بود

آن کس که به ضرب‌المثلی پند و نصیحت

خوش لهجه و استاد بیان بود، پدر بود

آن کس که اگر مشکلیم پیش می‌آمد

آسان کن آن از دل و جان بود، پدر بود

آن کس که خرید آنچه که می‌خواست دل من

یک بار نمی‌گفت گران بود، پدر بود

آن کس که شب و روز نیاسود برایم

تا در تن او تاب و توان بود، پدر بود

سبک زیبابرای مجلس جوان ناکام

اوخشاما برای مجلس جوان

( دختر و پسر ناکام )

سبک : آخشام اولدی ننه ... همه جا بروم

شاعرسیفی آذری

آی گوزل جوانیم

طاقتیم توانیم

نازلی مهربانیم

بیلمدیم عمرون گولی سولارمیش

جوان ئولومی چتین اولارمیش

بیگانه آغلادی

ائل ماتم ساخلادی

هجرون دل داغلادی

دنیادن آخر جوان گئدوبسن

گوز یاشیمی سن القان ائدوبسن

جانه اود سالوبسان

نه تئز آیریلوبسان

هاردا بس قالوبسان

نه تئز عمریوون چراغی سوندی

طویون آی بالا عزایه دوندی

دست اجل نئودوب

جسمون قبره گئدوب

فلک جفا ائدوب

سن طوی گورمه میش قبره گئدوبسن

منی هجرونده نالان ائدوبسن

مختص دختر جوان 

دئدیم طوی ائدرسن

مراده یتر سن

حجلیه گئدرسن

نه طویون گوردوم نه شیرنون ایشدیم

خلعت یرینه کفنون بیشدیم

شعرپندیات

شعرپندیات 

بهار عمر می گردد خزان اهسته اهسته

به مقصد می رسد این کاروان اهسته اهسته

از این بالا نشینی مناز ای سرو که چرخ دون

کشد از زیر پایت نردبان اهسته اهسته

به زیبایی مناز ای گل که در این گل ستان

بسی پرورد و چید این باغبان اهسته اهسته

فریب خوان الوان جهان هرگز مخور جانا

که مهمان کش بُود این میزبان اهسته اهسته

کتاب زندگی افسانه ای بود اما

به پایان میرسد هر داستان اهسته اهسته

توانایی وبرنایی نمانددوستان هرگز

شودپیرعاقبت هرنوجوان آهسته آهسته

زدست آه مظلومان بترس ای صاحب قدرت

رسداین ناله هابرآسمان آهسته آهسته

من ژولیده میگویم به نص آیه قرآن

بهارعمرمیگردد خزان آهسته آهسته

شعرترکی عبرت نامه

شعرترکی عبرتنامه

ای بشر،عالمه سلطان اولاسان گیتمه لی سن

صاحب  مُلک سلیمان اولاسان گیتمه لی سن

بیر تَفَکُّر ایله گور خلقتیوین سِرّی ندی

خاک تیره،مه تابان اولاسان گیتمه لی سن

عُمر نوح اولسا نصیبون بو فنا دنیاده

شُهره ی  عالم امکان اولاسان  گیتمه لی سن

مسخره ایلمه گولمه بیرینین صورتینه

حُسنوده یوسف کنعان اولاسان گیتمه لی سن

قالمادی حضرت موسایه ده فانی دنیا

طور سیناده نگهبان اولاسان گیتمه لی سن

مصطفی تک بشره  دنیا وفا ایلمدی

ختم پیغمبره دربان اولاسان گیتمه لی سن

هانی گور  فاتح خیبر کیمی شیر غزوات

موهبتده  شه مردان اولاسان گیتمه لی سن

 گور  یزیدی اولوسان یا که طرفدار حسین

دشمن و حامی قرآن اولاسان گیتمه لی سن

چوخدا فخر ایلمه ئوز  دولتیوه  قدرتیوه

دهریده رستم دستان اولاسان گیتمه لی سن

قویما مغرور ایلیه چوخدا  سنی  پُست و مقام

آمر  و تابع فرمان اولاسان گیتمه لی سن

متواضع بشر اُول، اولماگیلان اهل غرور

نه  قَدَر فخریلی انسان اولاسان گیتمه لی سن

اللها  ایله عبادت نه قَدَر  وار  نفسون

طالب و مُنکِر ایمان اولاسان گیتمه لی سن

گیدیسن مَکّیه گل حرمتینی  حفظ ایله

میشه قربان حاجی قربان اولاسان گیتمه لی سن

منظوریم بیر بیله سوزدن  بودی ای بنده اینان

باغ عشرتده غزلخوان اولاسان گیتمه لی سن

 چوخلارین چرخ فلک گولدیروب آغلار قویدی

غنچه تک عمریده خندان اولاسان  گیتمه لی سن

ایندی که حقدی ئولیم محشره سرمایه قازان

صاحب مال فراوان اولاسان گیتمه لی سن

کاخ و ویلاده اوتور قبر ایوینی یادیوه سال

عاقبت  خاکیله یکسان اولاسان گیتمه لی سن

اجلین وقتی یتیشسه قاچاجاقسان   هایانا

عازم دشت و بیابان اولاسان گیتمه لی سن

هارا گیتسون سنی بیرگون تاپاجاخ عزرائیل

یرین آلتیندا دا پنهان اولاسان گیتمه لی سن

شعرچهلم جوان ناکام

شعرچهلم جوان ناکام

رفتی و بعد ازتو دگر یاری ندارم

می بارم از داغت چو اَبرِ نوبهارم

بعد از چهل روز و چهل شب نور چشمم

ای کاش بودی تا ببینی حالِ زارم

آه ای عصای پیری ام ای باورمن

بین مادر غمدیده ات را سایه سارم

گفتی که راحت می شوم از بعد خدمت 

راحت شدی ای شمع شب سوز مزارم

یک روز نه یک اربعین نه ای عزیزم 

تاعمر دارم از غم تو سوگوارم

بهرتسلای دل حسرت کشیده

عکس تو راشبها گذارم درکنارم

سنگ.صبور من شده سنگ مزارت

از داغ تو مادرببین چه بی قرارم

تواهل هیات بوده ای و اهل روضه

من هم تو را نزد اباالفضل می سپارم

درهر زمان که روضه خوان روضه بخواند

باروضه ی اکبر مثال خون ببارم

باحسرت کرببلا رفتی عزیزم

ناکام من ای مه جبینم گلعذارم

شاعر:مجیدمرادزاده(غلام قنبر)

شعرپندیات

شعرپندیات

ما در دو جهان غیر خدا یار نداریم

جـز یاد خدا هیـچ دگـر کار نداریم

درویش فقیریم و در این گوشه دنیا

با نیک و بد خلق جهـان کار نداریم

گر یار وفادار نداریم عجب نیست

ما یار بجز حضرت جبار نداریم

با جامه صد پاره و با خرقه پشمین

برخاک نشینیم و از آن عار نداریم

ما شاخ درختیم و پر از میوه توحید

هر رهگذری سنگ زند باک نداریم

ما صاف دلانیم و ز کَس کینه نداریم

گر شهر پر از فتنه و ما با همه یاریم

ما مست صبوحیم و ز میخانه توحید

حاجت به می و باده و خمار نداریم

بنگر به دل خسته شمس الحق تبریز

مـا جز هوس دیدن دلـدار نداریم

شعرترکی پندیات

شعرترکی پندیات

حکمتدی گلی صحن گلستانه دوزوب لر

خاروخسی دامان بیابانه دوزوب لر

آزادلیگی خلقته تفسیرایلینده

گوهرمثلی حقه آخان قانه دوزوب لر

آئینه دوزلدنده گوزل قامت عشقه

زنجیره هزاران دل دیوانه دوزوب لر

می ایچمگه مست اولماقامعنایاراداندا

بیرمقتله یتمش ایکی پیمانه دوزوب لر

تفهیم ایلینده بشره،گل دره اوددان

شمعون گتوروب دورینه پروانه دوزوب لر

پروانه عشق اول اوداپرورماقی ئورگن

گورعطروی حورا نجه دامانه دوزوب لر

عشقون اوخینی باغروا باس سنده حسین تک

باخ گورنجه تصویروی رضوانه دوزوب لر

بیرگون واریدی باتدی توزا ،زلف رقیه

گورقبرینه ایندی نه قدرشانه دوزوب لر

دوزنیت ایله ور در دلداروی سیفی

اشعاروه باخ گورنجه دردانه دوزوب لر

شعرپندیات

شعرپندیات 

به خیالت نرسد دادن جان آسان است 

یا که بر مردن و این درد عظیم درمان است

از همان لحظه که پا در این سرا بگذاشتی

اجل آماده و در پی، بهر صید جان است

این شنیدم همچو گوسفندی کَنَنْدش پوستش

دادن جان بهر انسان  به مثل اینسان است 

گرهزاران سال نوشی قند و شهد این جهان

موقع دادن جان  حاصل آن حرمان است 

هوش ای اهل خرد دل مده بر عیش جهان

پشت هر عیش جهان بیخبری ،شیطان است 

عقل کُل یعنی محمد گفت که حب دنیا

رأس عصیان و بدان نابودی خوبان است

 فکر فردا  باش و بر بند توشه از بهر سفر

برتری روز قیامت داشتن ایمان است

 لحظه ایی گوش بده درّ گوهر بار علی

 که بفرمود جهان بر مؤمنین زندان است

ای خوش آنکس که رها شد ز سجن با دل خوش

دم رفتن دست پر باشد و لب خندان است

ترک عصیان کن و سرکش مشو در بندگی ات

سبب ذلت و بد بختی تو از آن است

دوستی و عشق به همنوع گر نداری دلت

لایق دوزخی و   جایگهت در آن است

هرچه کاشتی  حاصلش آن است گندم یا که جو 

عمل بد ای (صفا )حاصل آن نیران است

شعردرمقام مادر

شعردرمقام مادر

بلبلی بودی به بوستان حقیقت مادرم

روز و شب محو جمال دل ربایت مادرم

شمع بودی ما چو پروانه به دورت مادرم

سوختی و آب گشتی از محبت مادرم

گل بودی و عطر تو اندر مشامم مادرم

تو شدی پرپر به عشق کودکانت مادرم

ای گلستان خوش عطر آرزوها مادرم

رفتی و آتش زدی قلب من و ما مادرم

چون قناری در غمت اندر نوایم مادرم

آرزوی وصلت است شعر و نوایم مادرم

ای بلا گردان تو دار و ندارم مادرم

کاش یک لحظه ببینم روی ماهت مادرم

روز ما تاریک شد چون شام تار از دوریت

کاش بودی آفتاب مهربان ای مادرم

مرحم زخم من و درمان درد من تویی

ای طبیب و ای حبیب و ای شفایم مادرم

گوهر یکدانۂ لطف و وفا و مرحمت

تا تو بودی گرمی عشقت به پا بود مادرم

رفتی و خانه خرابم بی قرارم مادرم

اشگ ماتم شد روان در دیدگانم مادرم

کن دعا ساقی نظر دارد به مهرت مادرم

کن شفاعت چون که محتاج دعایم مادرم

.............................................

شاعر و مداح اهل بیت رسول چهارمحالی(ساقی)

شعردرمقام پدر

شعردرمقام پدر

آنکه همواره مرا داده نصیحت پدر است

آنکه بنموده مرا پند و دلالت پدر است

سبب پرورشم بوده همه زحمت او

آنکه در تربیتم داشته همت پدر است

هرچه بد دید ز من لب به شکایت نگشود

آنکه بیش از همه بنمود محبت پدر است

بهر بهروزی من توش بلا شد شب و روز

آنکه بگشود به رویم در عزت پدر است

رهنمایی که نشان داده به من راه وفا

شمع روشنگر تاریکی و ظلمت پدر است

تا به بار آوردم موی سرش گشته سفید

آنکه شد غوطه ور اندر یم محنت پدر است

بوده همواره مرا یاور و غمخوار و معین

بر سرم سایه فکند از سر رأفت پدر است

ای پسر کس نبود همچو پدر یاور تو

معدن مهر و وفا کنز عطوفت پدر است

کمر همت خود بند ز پی خدمت او

آنکه باشد سبب اجر و سعادت پدر است

قدر او دان که خدایت بود از بعد خدا

به سرت تا به ابد تاج شرافت پدر است

شعرترکی عبرت نامه

شعرترکی عبرت نامه

ای بشر بیل که بو دنیا سنه یار اولمیاجاق

دار دنیاده قوناقسان سنه دار اولمیاجاق

دویمادون بیرجه بو دنیاده گرگ اویمیاسان

بیلمدون که سنه دنیاده قرار اولمیاجاق

بیلمدون که سنی آلله نیه خلق ائتمیشدی 

بنده مست اولسا رضا ذات کبار اولمیاجاق

بشرین فلسفه خلقتی جدیتدی

او که غافلدی اونا لطف نگار اولمیاجاق

بش مین ایل عمر ائده سن سجده ده دائم قالاسان 

ذره جه  اولسا ریا اوندا عیار اولمیاجاق

تک نمازیله اوروجدان سنه ایمان چیخماز

دوزدی ایماندی٬ ولی لایق یار اولمیاجاق

اصل ایمان اودی هر درسده نمره الاسان 

بیر گل آچماقلا مثلدور که بهار اولمیاجاق

مردمین حقینی غصب ائت صورا سال سجاده 

بئله سجاده سنه حایل نار اولمیاجاق

اولماسا مؤمن اگر ئوز عملینده عارف

باشه مین ایل ویرا مولا اونا یار اولمیاجاق

اوخی بیر زندگی (بلعم باعورانی)

ائله طاعت ائله سون لیل ونهار اولمیاجاق

ایکی یوز ایل یخیلوب سجده گهه قیلدی نماز 

هامی سویلور بونا قبرینده فشار اولمیاجاق

ولی قبر  قویولاندا یوخودی ایمانی 

بلی باورده یقین اولماسا ٬بار اولمیاجاق

هامی مسئولیدی٬ رهبردن الی سربازه

اَل اله وئرمسه٬ ملتده وقار اولمیاجاق

گر علی شیعه سی سن٬ قونشیوین احوالینه باخ

ئوز عیالون دئمه بو درده دچار اولمیاجاق

یئرمی قصری ائله اون بش٬ بئشینی یوخسولا وئر

اوندا باخ گور سنه گلشن او مزار اولمیاجاق

دئمه من عرضه لییم٬ نفسوی توجیه ائلمه

گَلی بیر گون سنه ده راه فرار اولمیاجاق

ایلده دورت یول گئدوسن مکیه مُحرِم اولاسان

مَحرم اول٬مُحرمِ بی مهره عیار اولمیاجاق

سن اگر مکیه گتماقدا بهشت آختاروسان

دولان ئوز شهریوی قورخما سنه عار اولمیاجاق

گجه لرگورنقدرآج بالاوارائولرده

بی ریامکه اودورفیلم نواراولمیاجاق

اوردا قوی آلله ئوزی فیلم گوتورسون سندن

ائله بیر فیلم که٬همتاسی دوبار اولمیاجاق

************

سن اگر آللها ساری ائله سون بیر حرکت

 مطمئن اول وئره جکدور سنه مین بیر برکت

هرمدیرئوزباشینون اوسته یازوررشوه حرام

حق کتابین ئوزیوه شرم ائله دکّان ائلمه

اولماسارشوه بیرامضایه بیرایل قاچمالِدی

خلقی بدبین به پیغمبروقرآن ائلمه

سنی بوملت بیچاره قویورخلقه امین

آیه یازماپولی آل مردمی ویلان ائلمه

ازکتاب فرزانگان هستی

استاد چوپانی مشعل 

شعرپندیات

‍شعرپندیات

چرا دائم خطاکاری تو برگرد

خطا کارو  گنهکاری تو برگرد

شدی سرگشته وحیران دنیا

اسیر نفس اماری توبرگرد

گذشت عمرت پی کسب مقامات

چقدر برسر هوا داری توبرگرد

فقط کارت شده آمال واموال

چقدر درفکر دیناری تو برگرد

ضررهابس زدی برمال مردم

چقدر فکر تبه کاری توبرگرد

ز ته ماندهءعمر کاری توبنما

شدی اهل گرفتاری توبرگرد

گمان کردی که تومردن نداری

یقین دارم که بیماری توبرگرد

فزون ازجسم وجان خودبخواهی

چرا اینقدر فزون خواهی توبرگرد

گذرکن تو ز قبرستان و بنگر

نداری ارزش کاهی، توبرگرد

(غلاما)عمرتوهمتای گنج است

از او بنما نگهداری،  تو برگرد

شاعر: استاد غلامرضا نو ترکی همدانی

شعرترکی درمقام مادر

در فراق مادر 

شاعر:ابوالفضل عباسی معروفان

الله ننم ئولدی ائویمون سؤندی چراغی

گئتدی ئوزی صد حیف اولا بوش قالدی اتاقی

عطری گلور اما گزورم یوخدی سراغی 

آثارینی گؤررم آنامین گؤز قاباقیندا

گؤزیاشی توکوب آغلیارام بوش اتاقیندا

آخر نغسی صاق صولونا بیر نظر ائتدی

یومدی گؤزونی دار فنادن حذر ائتدی

رخت سفرین باغلادی غملی سفر ائتدی

قلبیم غم آلور من باخورام هر یئره الله

دیداریمیزی قویدی فلک محشره الله

بیر ذره ئورکده آنامین مهری کم اولماز

عالمده ننه محنتی تک آیری غم اولماز

دنیا منه یولداش اولا والله ننم اولماز

هردم که گؤرردیم اونی روحیه تاپاردیم

آخر ننه می حسرتیلن قبره آپاردیم

تاب ائتمز آنا دردینه والله اوجا داغلار

غمدن اریوب سیل سرشکین یوزه باغلار

حقدور ئولوم اما ننه ئولسه اوغول آغلار

شوقیله دییردی منه لایلای بالا لایلای

آغلار گوزولن سسلورم ایندی ننم ایوای

قاره گییرم جامه وصلت سویارام من

فکر ایلمیون ذکر و نوادن دویارام م

سولموش یوزومی قبرینه هر دم قویارام من

اول لحظه ده احساس ائدرم دوردی دانیشدی

کوسموشدی گؤروب گؤزیاشیمی منله باریشدی

هر کس که الینده آنا تک نعمتی واردی

نه چهره سی آشفته دی نه محنتی واردی

هم شهرتی هم شوکتی هم عزتی واردی

چون وار آناسی فصل خزان دا اونا یازدی

هر گون ننه نین ئوپسه ایاقین گئنه آزدی

شعرترکی درفراق خواهر

شعرترکی درفراق خواهر 

چکور منیم اورگیم غصه دن شراره باجی

آلشدی جان ودلیم حسرتیله ناره باجی

بالالار آغلاشوری ایستیور سنی مندن

اولارا من نه جواب ایلیوم دوباره باجی

نجه دیوم ننوز اولدی بالا یتیم اولدوز

قراگونم داخی یوخدور الیمده چاره باجی

قرایر آچدی قوجاقین سنی خموش ائلدی

ایشقلی گون دولانوب دوندی لیل تاره باجی

ویروبدولارقاپونین اوستونه قرا پرچم

جوان بالالارون وار باشندا قاره باجی

منیله بیر دانش من عزالی قارداشیوان

منی سالوبدی بو اندوه وغم حصاره باجی

ئولنده قارداشینا باجی آغلاسا خوشدی

اجل اوخیلاگئدوبسن عجب شکاره باجی

شعربرای فراق مادر

شعربرای مادر 

پا به پای غم من پیر شد و حرف نزد

داغ دید از من و تبخیر شد و حرف نزد

شب به شب منتظرم بود و دلش پر آشوب

شب به شب آمدنم دیر شد و حرف نزد

غصه میخورد که من حال خرابی دارم

ازهمین غصه ی من سیر شد و حرف نزد

وای از آن لحظه که حرفم دل او را سوزاند

خیس شد چشمش و دلگیر شد و حرف نزد

صورت پرشده از چین و چروکش یعنی

مادرم خسته شد و پیر شد و حرف نزد

محمدرضا تقیان ، شهرکرد

سبک جدیدبرای فراق همسر

فراق همسر

چهل روزه ندیدمت

خیلی دلم تنگه برات

پاشو ببین که بچه هات

بهونه میگیرن برات

چهل روزه که خونمون

چه سوت و کورو سرده

همش میگم دروغه

همسرم بر میگرده

چهل روزه که خاک غم

دارم به سر میریزم

بارفتنت عزیزم

اشک از غمت میریزم

چهل روزه با بچه هام

میام سر مزارت

کاش بشه یکبار دیگه

مابشینیم کنارت

*شاعر:کربلایی مهدی رحمانی*

شعردرفراق پدر

هجران پدر

ای پدر دیده بسویت نگران است هنوز

غم نادیدن تو بار گران است هنوز

دل ز هجران تو در بحر الم غوطه ور است

دیده از دوری رویت نگران است هنوز

دیگران از غم مرگ تو کنند اه وفغان

هم صدا ناله من با دگران است هنوز

جان بی صبر و قرارم به هوایت شب وروز

هم چو مرغان هوا در طیران است هنوز

خود برفتی ز جهان کی برود اثارت

نگران در غم تو پیر وجوان است هنوز

ای پدر خاک لحد منزل وماوای تو شد

اشک جاری ز دو چشم پسران است هنوز

نه شعار است ،نه حرف!

آنقَدر خاک کف پای تو هستم که نگو.

شعرپندیات

شعرپندیات

دلا این عالم فانی به یک ارزن نمی ارزد

به دنیا آمدن برزحمت رفتن نمی ارزد

اگر بر تخت شاهی تابه روز حشر بنشینی

به خشت زیر سر اندر لحد خفتن نمی ارزد

مسخر گر شود روزی زمینت مثل اسکندر

به تنهائی قبر و وقت جان کندن نمی ارزد

جوانان همه عالم اگر گردند قربانی

بخون غلطیدن قد علی اکبر نمی ارزد

سواران همه عالم اگر بی دست وپا گردند

به قطع بازوی عباس نام آور نمی ارزد

اگر دریای این عالم همه شهد وشکر گردد

به آن لعل لب خشک علی اصغر نمی ارزد

اگرخلق زمین و آسمان خون از مژه بارند

به آن زنجیر پای عابد مضطر نمی ارزد

اگرحوران جنت بی نقاب آینددردنیا

به شأن حضرت صدیقه اطهر نمی ارزد

اگر خورشید آید سربرهنه از افق بیرون

به عریانی جسم خسرو بی سر نمی ارزد

شعرپندیات

شعرپندیات

نیستم عارف فرزانه براتم بدهند

یا که در نیمه شبی شاخه نباتم بدهند

در مثل کرکس شوریده و بشکسته پرم

که ز پس مانده طاووس حیاتم بدهند

عمری از من سپری شد نشدم شاد ولی

لقب شادروان بعد وفاتم بدهند

گام در جاده عشاق گذارم همه عمر

در ره عشق چه زیباست ثباتم بدهند

خاک عالم به سرم باد اگر خلق خدا

با زر و زور فقط نیک صفاتم بدهند

اوج فقرم به همه ثروت عالم ندهم

تا که انگشتری از بهر زکاتم بدهند

حسنم سائل درگاه حسینم بود این

آرزویم که از این راه براتم بدهند

عشق اولاد علی طاعت حی ازلی

این دو را روز جزا راه نجاتم بدهند

حسنعلی بالایی