شعردروصف پدرشهید

شعردروصف پدر شهید 

بنال ای نی دلی من  زار  دارم 

به دیده اشک آتش بار دارم 

غم بابای مظلوم و فداکار

شدم از داغ مرگش من عزادار

بنال ای نی که دنیا بی وفاهه

خدا داند که دل بستن گناهه

چقدر خوب است که با ایمان بمیرم

بزیر سایهٔ قرآن بمیرم 

چو مردان غیور و با سخاوت 

که نائل گشته اند و بر شهادت 

به مثل این که بابای شهید است

به دنیا زحمت بی حد کشیده است

به داغ لاله اش نالید و هرشب

فغان و ناله اش بود است و برلب 

همی نالید شهیدم در کجایی

دوچشمم شد سفید هجر جدایی

پسرجان در عزایت من غمینم

چگونه جای تو خالی ببینم

امیدم هست بیایم در جوارت

بخوابم در لحد اندر کنارت

پسرجان سوز قلبم را ندانی

اگر گویم بسوزد هر زبانی

از آن روز که ترا تابوت دیدم

خدا داند کمان آسا خمیدم 

زداغ تو پسر جان مرده بودم 

چقدر قصه عزایت خورده بودم

اگر مردم  مرا اندر کنارش 

نمائید دفن مرا توی مزارش 

که شاید روی زیبایش ببینم

گلی از گلبن رویش بچینم 

صفا داغ جوان درمان ندارد 

جوانمرده به تن او جان ندارد

شاعر قاسم جناتیان قادیکلایی