انتظار یتیم

انتظار یتیم

ای دل غم هجران توروزی به سرآید

آن یار سفر کرده  تو  از سفر  آید

حاشا که دهی ازکف خود دامن امید

هرچند تو راخون جگر از بصر آید

ای بلبل شوریده مکن فکر خزان را

بیهوده مخور غم که بهاری دگرآید

از جور فلک شکوه مکن سود ندارد

آخر ز پی شام سیاهت سحر آید

غافل مشو از ذکر مناجات شبانگاه

شاید  که  مراد  دل  زار  تو  بر  آید

در گوشه این خانه نشستم من نالان

شاید که به دیدار من امشب پدر آید