شعربرای وفات انسان

شعربرای وفات انسان

در این عالم که دین قربانی دینار می گردد

بسان گرگ آدم خوار، انسان هار می گردد

اگر عالِم فسادی کرد، عالَم می شود فاسد

غذا گردد چو مسموم، آدمی بیمار می گردد

به وقت دست و دل بازی، عنان خود مده از دست

که وقت دست تنگی، یار هم اغیار می گردد

اگر انسان بداند گیر و دار روز محشر را

از این دنیا و زرق و برق آن بیزار می گردد

چنان گرم است بازار مکافات عمل، فردا

که بیزار از تجارت، تاجر بازار می گردد

اجل خواهی نخواهی نقد جان از تو می گیرد

چنان که روز روشن پیش چشمت تار می گردد

تهیدستم من (ژولیده) دل، اما یقین دارم

که نزد حق شفیعم حیدر کرّار می گردد

شاعر : محمود ژولیده