مقام پدر

مقام پدر

ارزش علم وهنر را نه تو دانی ونه من

قدراین دُروگهر را نه تودانی ونه من

نقد دوران جوانی بود اندر کف ما

قدراین شاخه زررا نه تودانی ونه من

سرنوشت من وتودست قضاوقدراست

گردش دور قمر را نه تودانی ونه من

باغ دل می شود از بارش باران احیا

ارزش دیده تررا نه تو دانی ونه من

هرچه خیریست به ماوقت سحرمی بخشند

قدرانفاس سحررا نه تو دانی ونه من

تا بود برسرما سایه پر مهر پدر

به خدا قدر پدررا نه تو دانی ونه من

(عاجل) این لحظه که نقداست غنیمت دارش

چونکه فردای دگر را نه تو دانی ونه من